07-10-2013 08:17

Een impressie van een deelnemer aan de BROEM

Een paar jaar geleden ging ik steeds met de auto naar mijn werk ,maar nu ik gepensioneerd ben is het gevolg dat het autorijden steeds minder wordt en de obstakels op de weg, voor mij, steeds groter…. w.b.t. het invoegen op de snelweg en bijvoorbeeld het parkeren in een parkeergarage.

Dus met veel buikpijngevoel heb ik me toch maar opgegeven voor de Broemdag.

Theorie en praktijk

Eerst een middagje theorie waarin alle verkeersregels en vooral de nieuwe nog eens even werden opgefrist. Wist u dat je op een rijweg met een groene middenstrook 100 km mag rijden?

 

Een week later de praktijk. Samen met Willie (de rijinstructrice) stapte ik in onze auto om een uurtje te gaan rijden. Eerst even een ogentestje; dat was oké. Gelijk bij het instappen vertelde ik Willie dat ik liever niet op de snelweg reed omdat ik die voor mijn afstanden niet nodig had. Voor Willie geen probleem….

Piepende sensoren 

Wij stappen in onze auto die we al een tijdje hebben maar waarin ik nog niet veel gereden heb en bij het achteruitrijden begon hij te piepen…. Ik snapte niet waarom hij piepte want ik riep dat ik er net zo uitreed zoals ik erin gereden was maar Willie wees het mij gelijk aan op het dashboard waar een  figuurtje van een auto stond met een streepje aan de voorkant. Ik had toch aan het stuur gedraaid en de voorkant van mijn  auto stond te dicht bij de auto die naast mij stond. Dus direct al geleerd dat er zijsensoren op onze auto zaten.

Parkeren

Tijdens het rijden vertelde ik over mijn probleem bij het parkeren in de Isala parkeergarage. Dat ik bang was dat de auto achteruit zou rijden als ik stilstond op de helling. Ze moest lachen en vertelde dat een volautomaat nooit achteruit zou rijden en gewoon blijft staan.  We hebben het geoefend en de volgende keer parkeer ik gewoon in de parkeergarage van de Isala klinieken.

 

Willie vond dat het rijden best goed ging en dat ik goed uitkeek vooral bij de rotondes. Op een gegeven moment vroeg ze of ik wel de snelweg op durfde als de invoegstrook gewoon doorliep. Dat durfde ik wel en voor ik er erg in had zat ik toch op de snelweg en voegde ik in vanuit de invoegbaan en daarna weer naar de rechter om de afslag naar Dalfsen te nemen. Echt een overwinning voor mij.

De afsluiting

Bij het binnenkomen in de brandweerkazerne, waar de cursisten zich verzamelden, werd gezegd : Nu Grada binnen is kunnen we de strobalen op de straathoeken weer opruimen …...

Na een gehoor- en reactie test  kreeg ik tot slot een certificaat.

Hierbij wil ik alle vrijwilligers van VVN en de rijinstructeurs,  heel hartelijk bedanken voor hun inzet waardoor ik met veel zelfvertrouwen weer in de auto stap.

Ik kan iedereen aanraden om de volgende keer mee te doen met deze Broemdag.

 

Grada Bruggeman.